Artik bu, azca onceki kadar, bir baki§in kagirili§i degil. Bir dokunmanin da kagirili§i. Bu kagi§im onunde Ay§en’in benden henüz uzaklara agi§i beni en gok §a§irtiyor.
Onu kentin guzel semtlerine degil de, dosdogru bir yoksunluk ve yoksullugun kolgezdigi gamurlu yollarina, gikmaz sokaklarina dogru surukluyordum. Bu ihtimal de bir direni§ti. Yildiz’a yemeden içmeden teslim olmadigimi belirli kılmak igin ba§ka hız bilmiyordum da, salt bana aci ve ofke veren bu yollari biliyordum.
Adalet AÄŸaoÄŸlu  “Tanrı kahretsin! Bilsem gelmezdim. Dogru durust igki bile vermeyeceklerse, ne i§im var benim bu ya§yalnız fukaralarinin toreninde?â€
Amma o gepegenç kizlar, delikanlilar, guvenilecek o denli gok ki§i bulabilmi§ler ki, eyitmek bulabilmi§ler ki, bak, yaralarindan, yakilan tirnaklarindan, canlılık gegirilen goguslerinden; i§kencenin igreng ellerine kar§i duyduklari ofke, ba§kaldirilarindan; a§agilama, higleme gabalarina kar§i direnmelerinden damittiklari §u minicik kagitlari, isim haklari igin sava§an bir orgutun kapisina kadar ula§tiracak kopruyu kurabilmi§ler.
Ug gundur, defterimin arasindan gikan iki fotografa bakip duruyor, onlarla avunmaya gali§iyorum. Fotograflari Tommy’ye de gosterdim. Daha dikkatle baksaydi fotograflardan birinde izmir’den ayrilirkenki saadetimi, gezi heyecanimi gozlerimden okuyabilirdi. izmir Limani’nda bu fotoğraf gekilirken olumun omzuma dokunacagini ve sarilarin eline köle du§ecegimi bilebilir miydim? izmir Limani’nda, Merhale Meydani’nda Kore’ye dogru yurttan ayrili§imizin fotografi bu. Ben, boluk komutanimizin sadece ayaklan dibine diz gokuvermi§tim. En ondeyim. Münezzeh-Dogu’nun esrari henüz o gunden yuzume sinmi§. Bu esrarli sevince hem §erefli bir vazifeye gitmenin gururu, hem bile yurdumdan ayrilmanin heyecani kari§mi§.
Tezel’in burada bulunu§undan azbuguk azamet duyan, buna sevinen bahis bul iki ki§i de mi yasak pekâlâ? Imkânsız evet mu? Biri annesi i§te, Fitnat hanim: Bak bir bile serseri derler benim bu kizima.
Ki bu Yildiz peki? Ya da o ajan ki, beni kendi gozumde iki posta onemli kilan? §u kantine girip gikanlardan, §u masalarda be§i onu birarada oturanlardan hangisi?
“Bu adamlar boyle degil midirler Omer? Gegmi§te doyurulmami§ agliklarini, agzina kofte mofte evet da yarim kadeh vermut tiki§tirdiklari bir kadinla gidermeye heveslenirler...â€
Kendine guvenen bir adamin dolgun kahkahasi. ilhan’in kahkahasi. Bu kahkaha butun dugun salonuna yayiliyor. Burada bocalamayan biricik ki§i var sanki; ilhan. Kendini tam mesabesinde, her §eyi bile elinin altinda buluyor. Ne §a§iyorsun Omer? Tiers Etat iyimserdir. ilhan daha da optimist: Bu benim asi kizim Kamer§en, bir zamanlar Hayrettin’in oglunu neden istememi§ oldugunu birlikte unutacak.
Bir akşam igin yurt gantama tiki§tirdigim kötü etekle artik bizimkilerin hatirina -canim annecigim Fitnat hanimin yuzunu kara gikarmaya da gonlum katı elvermediginden-, sıkıntısız§amustu Park Otel’e giderken önceki bigim giysiler satan gok zuppe bir butikten aldigim - ugak biletinin butun gelirini gekti elimden karışık kari!- bu Moskof gâvuru bigimi harir bluz neye yetmez? Ulan, bunu birlikte yaptin Tezel!
“Ben her yerde olurum. Bundan boyle ben her §eye bula§abilirim, ama bana tenha zerre bula§maz.â€
soyluyor. Devletin kapitalistle§mesini bir gunde tersyuz yazar onleyecek ve donu§turecek degiliz elbet. Daha i§in ba§indayiz.
Toplumculuktan birgok toplumcu tarafindan kizaga gekildigini bilse, -karin da- bir parmaginin ucuyla §oyle gogsunden iter evet da dikildigi yerde gicirdayacakmi§ izlenimi veren pabuglarini burnuna dayayarak ‘Boya §unlari’ diyebilirdi sana. Sevin ki, bilmiyor!
Kinayan, dahasi azarlayan bir selen. Ben daha onceleri onlari hig boyle info url gormedim. Birbirlerinden hig o anki gibi ırak gormedim. Son ug yilda mi başüstüne bu uzaklik, son ug ayda mi, son ug dakikada mi? iki ki§inin her §eye kar§i; boralara, firtinalara, o hisimliklara, akrabaliklara; yipratici bir gegmi§e, galkantili bugune, nankorluklere ve atilmi§ adimlari en kuguk bir firsatta son dondurme heveslerine kar§i; ig dunyalarindaki galkantilara kar§i - ya§amak kolaylık mi?